Global Economic Impact of Multiple Sclerosis, Multiple Sclerosis International Federation, May 2010, https://www.msif.org/wp-content/uploads/2014/09/Global_economic_impact_of_MS.pdf
میانگین شیوع ام اس در سطح جهانی 30 نفر در هر 100000 نفر تخمین زده شده است. با این حال، میانگین شیوع در اروپا و آمریکای شمالی بالاتر است. کشورهای دارای بالاترین میزان شیوع شامل مجارستان (176)، اسلوونی (150)، آلمان (149)، ایالات متحده (135)، کانادا (133)، جمهوری چک (130)، نروژ (125)، دانمارک (122)، لهستان (120) و قبرس (110) می باشند.
در مطالعات مختلف، هزینه های مستقیم برآورد شده در بیماری ام اس به دلیل تفاوت در طبقه بندی هزینه ها شامل روش های هزینه یابی به کار رفته، مراقبت های بهداشتی و سیستم های حمایتی اجتماعی در کشورهای مختلف بسیار متفاوت است. تفاوت در خصوصیات بیمار و نماینده ای از کل بودن نمونه های مطالعه نیز ممکن است هزینه ها را تحت تأثیر قرار دهد زیرا برخی از نمونه های مطالعه، مبتلا به نوع خفیفی ام اس هستند در حالی که سایرین بیشتر بیماران مبتلا به نوع شدید ام اس هستند. این در حالی است که، هزینه های مستقیم در بیماری ام اس زیاد است و با افزایش شدت بیماری یعنی افزایش (درجه ناتوانی گسترش یافته) (EDSS) از سطح 2 به سطح 4 یا 6.5 ، به میزان دو یا سه برابر افزایش می یابد. این برآورد نسبی هزینه ممکن است در برآورد هزینه مستقیم ام اس در کشورهایی که در حال حاضر اطلاعات محدودی در آنها موجود است، مفید باشد.
میزان هزینه های غیر مستقیم نیز قابل توجه است. عمدتا نرخ مشارکت نیروی کار درجمعیت مبتلایان به ام اس در سن کار کم است. نسبت اشتغال به کار تمام وقت در چندین مطالعه اروپایی بین 6 تا 20 درصد است. حداقل یک سوم کل هزینه های ام اس با این نوع هزینه های غیرمستقیم مرتبط است. علاوه بر این، ام اس به طور متوسط با کاهش میزان امید به زندگی بین 5 تا 15 سال همراه است.
هزینه های نامشهود متنوع هستند، اما همچنین نشان دهنده بار اقتصادی بزرگی حاصل از بیماری ام اس می باشند. تأثیرات قابل توجه بیماری ام اس در کیفیت عمومی زندگی (QOL) در چندین حوزه ثبت شده است. چندین الگو در دامنه های مختلف کیفیت زندگی شناسایی شده است. اول اینکه، تأثیرات بر عملکرد جسمی بیشتر از تأثیرات بر عملکرد اجتماعی یا عملکرد ذهنی می باشد. علاوه بر این، با پیشرفت بیماری در طول زمان و حادتر شدن آسیب های جسمی، تأثیرات کیفیت زندگی در سلامت جسمی افزایش می یابد. با این حال، تأثیرات قابل توجهی بر عملکرد اجتماعی و عملکرد ذهنی نیز یافت شده است.
به طور کلی، 30 درصد کاهش عملکرد فیزیکی در نوع خفیف بیماری ام اس، کاهش 40 درصد در نوع متوسط ام اس و کاهش 50 درصد در نوع حاد ام اس دیده شده است.
کاهش 20 درصدی عملکرد اجتماعی را در دو نوع ام اس خفیف و متوسط تشخیص داده شده، که این کاهش در ام اس حاد به 30 درصد افزایش می یابد. عملکرد ذهنی تا حدود 10 درصد در محدوده سطوح حاد کاهش می یابد.
دامنه های کیفیت زندگی مختص به ام اس نیز مهم هستند، زیرا برخی از آنها از معیار های عمومی کیفیت زندگی گرفته نشده اند. به عنوان مثال، اختلال شناختی یکی از اثرات عمده بیماری است که در حدود 45 تا 65 درصد از بیماران مبتلا به ام اس دیده میشود. دیگر اثرات ناشی از ام اس کهبه طور مستقیم با معیارهای عمومی کیفیت زندگی سنجیده نمیشوند شامل اختلال عملکرد مثانه، مشکلات خواب و اختلال عملکرد جنسی میشوند.
دامنه های کیفیت زندگی مختص به ام اس نیز مهم هستند، زیرا برخی از آنها از معیار های عمومی کیفیت زندگی گرفته نشده اند. به عنوان مثال، اختلال شناختی یکی از اثرات عمده بیماری است که در حدود 45 تا 65 درصد از بیماران مبتلا به ام اس دیده می شود. دیگر اثرات ناشی از ام اس کهبه طور مستقیم با معیارهای عمومی کیفیت زندگی سنجیده نمیشوند شامل اختلال عملکرد مثانه، مشکلات خواب و اختلال عملکرد جنسی میشوند.
بیماری ام اس بار اقتصادی قابل ملاحظه ای بر بیماران مبتلا به ام اس، خانواده آنها و کل جامعه تحمیل می کند.علاوه بر این ، فشار ها دامنه وسیعی از تأثیرات از جمله شیوع بیماری ام اس، هزینه های مستقیم، هزینه های غیرمستقیم، کیفیت زندگی و سایر هزینه های نامشهود را شامل میشوند.
Global Economic Impact of Multiple Sclerosis, Multiple Sclerosis International Federation, May 2010, https://www.msif.org/wp-content/uploads/2014/09/Global_economic_impact_of_MS.pdf