1. O’Connor P. Multiple Sclerosis. The facts you need. Fifth edition. 2014. ISBN 978-1-926803-09-8.
تمرین های متعددی وجود دارند که می توانند مفید باشند.
در تمرین های حرکتی، بازوها و پاها در محدوده کامل حرکتی مفاصل، حرکت داده می شوند تا از کوتاه شدگی و جمع شدگی عضلات (عدم تحرک مفاصل) جلوگیری شود .
در صورت لزوم، از کسی بخواهید تا به شما در انجام این تمرینات کششی کمک کند.
ورزش های هوازی – مانند قدم زدن، دوچرخه سواری ثابت، و شنا – نیز می توانند مفید باشند. قبل از تصمیم گیری در مورد فعالیت مناسب، با نورولوژیست خود مشورت کنید.
فیزیوتراپیست ها، برنامه های ورزشی و همچنین تکنیک هایی را ارائه می دهند که در به حداقل رساندن مشکلاتی مانند ضعف و عدم هماهنگی کاربرد دارند.
هم فیزیوتراپیست ها و هم کار درمانگران، در زمره درمانگران توانبخشی قرار دارند. توانبخشی، بر حصول بهترین عملکرد عصبی ممکن متناسب با یک مشکل عصبی خاص، تمرکز دارد.[ 1 ]
1. O’Connor P. Multiple Sclerosis. The facts you need. Fifth edition. 2014. ISBN 978-1-926803-09-8.